Son yıllarda Türkiye’de gündemin görünmeyen ama etkileri hissedilen bir başlığı var:
Gençlerin ülkeyi terk etme eğilimi.
Resmî verilere, akademik araştırmalara ve sosyal medyada yükselen kişisel deneyimlere bakıldığında; bu artık sadece bireysel bir karar değil, toplumsal bir yönelim haline gelmiş durumda.
Peki gençler neden gidiyor?
Ekonomi, bu sorunun en çok dillendirilen cevabı.
Hayat pahalılığı, işsizlik, düşük ücretler, güvencesizlik…
Bu tablo özellikle eğitimli gençlerde “gelecek kuramama” duygusunu tetikliyor.
Aynı işi yurtdışında yaparak daha fazla kazanmak ve daha istikrarlı bir hayat sürmek isteyenlerin sayısı artıyor.
Ama tek neden ekonomi değil.
Özgürlük arayışı, birçok genç için en az geçim kadar belirleyici.
İfade özgürlüğünün daraldığına inanan, fikirlerinden ya da yaşam tarzından dolayı baskı gören bireyler, daha demokratik ve açık toplumlara yöneliyor.
Özellikle sosyal medya ve üniversite ortamlarında yaşanan sansür, gençlerin iç dünyasında derin izler bırakıyor.
Eğitim sistemi de bu tercihte rol oynuyor.
Sık sık değişen müfredatlar, merkezi sınav baskısı, niteliksizleşen üniversiteler ve fırsat eşitsizliği…
Birçok öğrenci, daha iyi bir akademik gelecek için yurtdışına yöneliyor.
Tüm bu nedenlerle ortaya çıkan tablo, sadece bir “gidiş” değil, bir duygusal kopuşa işaret ediyor.
Ve bu durum, sadece bugünün değil, geleceğin de meselesi.
Çünkü kaybedilen şey sadece beyin gücü değil; aynı zamanda aidiyet duygusu, üretim kapasitesi ve toplumsal motivasyon.
Londepost olarak bu süreci duygusal değil; tarafsız ve veriye dayalı biçimde ele aldığımız bir video hazırladık.
“Gençler Türkiye’yi Neden Terk Ediyor?” başlıklı belgeselimiz yayında.
Bu video, yalnızca soruları değil, arka planındaki dinamikleri de anlamaya çağırıyor.
Belki de asıl soru şu:
Geri dönmek isteyecekleri bir ülke bırakabiliyor muyuz?